maandag 26 maart 2012

The Voice UK: strijd tussen zenders

Artikel Medium Online.

Hoewel talentenjacht The Voice is bedoeld als strijd tussen verschillende coaches, gaan in Engeland vooral verschillende zenders de strijd aan. Afgelopen zaterdag ging The Voice UK in première op BBC1, recht tegenover de start van het nieuwe seizoen van Britain’s Got Talent op ITV1. Wat ging er aan deze opzettelijke ‘ratings clash’ vooraf, hoe ziet The Voice UK eruit en wie lacht het laatst?

Biedoorlog
Talentenjachten vormen al jaren één van de best bekeken genres op de Britse televisie. De meeste grote zoektochten (zoals X Factor) zijn in handen van de grootste commerciële omroep ITV, maar BBC heeft met Strictly Come Dancing een troef in handen. Dit format is ook in Nederland op televisie geweest als Dancing With The Stars en komt dit najaar onder de originele naam terug bij de publieke omroep, met Reinout Oerlemans als presentator. Gezien het Amerikaanse succes van The Voice, wil ITV het format hebben omdat de kijkcijfers van X Factor dalen. BBC wil The Voice binnenhalen als vervanging van het gecancelde So You Think You Can Dance. Hoewel ITV naar verluid tien miljoen pond meer heeft geboden dan BBC, is The Voice nu toch te zien bij die laatste, publieke zender.

Het gehele blog is gepubliceerd op Medium Online.

dinsdag 20 maart 2012

Recensie: Cher Lloyd - 'Sticks + Stones'

Sla een Engelse tabloidkrant open en Cher Lloyd staat erin. Eind 2010 werd ze vierde bij de Britse X-Factor, maar haar debuutalbum was er bijna niet geweest. Tijdens X-Factor werd ze namelijk online keihard gepest en daardoor zag ze een muzikale carrière niet meer zitten. Cher zette echter door en met 'Sticks + Stones' moet ze zichzelf bewijzen.

Cher Lloyd vindt het tot daar aan toe dat ze zelf online wordt gepest tijdens haar X-Factor-avontuur, maar als haar moeder met de dood wordt bedreigd, slaan de stoppen door. De dan zeventienjarige Lloyd doet zich in de media voor als onaangedaan en maakt zich zo niet geliefd. Daarnaast geeft ze publiekelijk af op haar mentor Cheryl Cole, die haar na hun samenwerking nooit meer heeft gebeld. Cher heeft spijt en begint een charmeoffensief om uit te leggen dat ze tijdens X-Factor niet zichzelf was. Haar grote ogen maken dit album echter niet beter.

De gehele recensie is gepubliceerd op
Studenten.net.

zaterdag 3 maart 2012

De 'actieve student' is iemand die veel zuipt en niet studeert

Artikel gepubliceerd in De Volkskrant van zaterdag 3 maart 2012.
Lees het artikel ook op de website van De Volkskrant, slechts reacties aldaar worden gelezen.


Studenten die een jaar lang een bestuursfunctie bekleden, hoeven geen collegegeld meer te betalen. Althans, als het aan de VVD en D66 ligt. Geweldig idee. Iedereen wil namelijk een student met een bestuursfunctie zijn. Je moet het soort mens zijn dat met een potlood een bestuursfunctie op zijn of haar CV schrijft om te zien hoe dat er uitziet en er vervolgens alles aan doet om die functie te krijgen omdat het toch wel erg leuk staat. Heeft deze student de bestuursfunctie, dan geniet hij aanzien onder zijn gelijken. Of, concreet, de besturende student is degene die inschenkt.
            Actieve studenten moeten de ruimte krijgen om zich te ontplooien, dat is de reden voor dit idee. En zich ontplooien, is wat ze doen. Waar hun leven vóór hun bestuursfunctie met name bestond uit zuipen en een beetje studeren, bestaat het tijdens hun bestuursfunctie uit zuipen, het organiseren van borrels waar ze samen kunnen zuipen en het versturen van uitnodigingen voor die borrels waarin het woord ‘leuk’ in alle zinnen terugkomt.
            Volgens Boris van der Ham van D66 moet de bestuursfunctie ‘in alle gevallen [een] actieve studentenbijdrage [zijn], van groot belang voor de ontwikkeling van de student, voor het studieklimaat en voor Nederland’. Zo komen niet alleen bestuurders van studentenverenigingen, maar ook deelnemers aan wetenschappelijke projecten in aanmerking voor de regeling. Een eerlijk punt, want dit soort bestuursfuncties draagt duidelijk bij aan de ontplooiing van student en land.
            Die ontplooiing van deze buitengewoon wereldwijze studenten die door hun bestuursfunctie blijk geven van een gezond relativeringsvermogen (hik), is volgens Anne Wil Lucas van de VVD ‘goed voor de studenten, de universiteit en het BV Nederland’. En daar heeft ze gelijk in.
            De studenten, allereerst, hebben namelijk een ‘leuk’ jaar. De universiteit, ten tweede, heeft volgens Lucas baat bij actieve studenten, actief op allerlei gebieden behalve het academische. Dat is voordelig voor de universiteit, omdat de besturende studenten nu in al hun volwassenheid feesten aan het organiseren zijn en dus geen tijd hebben om de netwerkcontacten van de academici te dwarsbomen.
            Voor het bedrijf Nederland is de bestuurlijke ontplooiing nog het meest handig. Een bedrijf weet meteen wat voor vlees het in de kuip heeft. Als ik namelijk de baas zou zijn van een bedrijf, zouden de mensen met een bestuursfunctie nog wel de laatste zijn die ik zou aannemen. Dus jij hebt een jaar lang niet gestudeerd, maar in een continue staat van vergeten-zijn van de vorige, maar uitkijken naar de volgende borrel geleefd? Doe mij die student maar die dat jaar wél gestudeerd heeft. Sinds wanneer noemen we zo’n student niet meer actief en studenten die niet studeren wel actief?
            In dit kader is het inderdaad een goed idee om de bestuurders onder ons geen collegegeld te laten betalen. Ze worden namelijk al genoeg gestraft als ze bij het solliciteren te horen krijgen dat de werkgever de ijverige student verkiest boven de huichelachtige, egoïstische en berekenende CV-builder die weinig besef heeft van wat er in de wereld gebeurt, maar wél heel goed weet waar het beste bier het goedkoopst is.
            Volgens het ingediende voorstel mogen universiteiten zelf bepalen of zij een regeling voor collegegeldvrij studeren willen invoeren. Doe het voor die arme bestuurders! Het is misschien wel de laatste fatsoenlijke functie die ze op hun CV kunnen schrijven.

donderdag 1 maart 2012

Recensie: Christina Perri - 'lovestrong.'

Als je wilt doorbreken als artiest kun je audities aflopen en wachten tot de stoelen zich omdraaien. Je kunt ook in een restaurantje broodjes gaan serveren en wachten tot je nummer wordt gebruikt tijdens een choreografie in 'So You Think You Can Dance' (SYTYCD). Het gebeurde Christina Perri, die hierdoor een internationale hit had met 'Jar of Hearts'. Is het beter dat er van Christina nu geen broodjes, maar albums over de toonbank gaan?

De Amerikaanse Christina heeft op haar vijfentwintigste genoeg meegemaakt om het indrukwekkende 'Jar Of Hearts' te schrijven. Zo trouwt de flink getatoeëerde Christina op haar eenentwintigste en scheidt ze op dezelfde leeftijd. Christina is dan ook verbaasd dat ze binnen no time van onbekende serveerster naar hitzangeres is geëvolueerd, terwijl ze gewoon zichzelf is gebleven. Twee weken nadat haar single in 'SYTYCD' is gebruikt, vertolkt ze het nummer daar live en binnen een maand gaan er 200.000 exemplaren over de digitale toonbank. Dit debuutalbum doet vermoeden dat Christina voorlopig niet meer hoeft te serveren.

De gehele recensie is gepubliceerd op Studenten.net.